Unutma yetisini kaybetmenin siyah mermerden yapilmis kaskati bir levha haline getirdigi hayatim bundan otuz küsur yil önce altüst oldu. Bir gece sabaha karsi bir saatte annemin uyurgezer oldugunu fark ettim. Ama hayatim annem uyurgezer oldugu icin degil, annemin uyur halde gezerken bana söyledigi sey yüzünden altüst oldu. Annem o gece benligime öyle bir darbe indirdi ki, bir daha yasadigim hicbir seyi unutamadim.

Annemin annesinden nefret etmesi gibi, ben de annemden nefret mi ediyorum, bu yüzden mi E.den kopamiyorum, bagimsiz bir Sehnaz olamiyorum diye kendime soruyordum. Cevaplarindan korktugum sorulardi bunlar.

Unutamayan bir bellegin kisisel muhasebesi, hayata rengini veren otuz yillik güclü bir askin anatomisi ve bir ülkenin toplumsal panoramasi.

Annesinin uyurgezerligi bilincdisinin labirentlerinde kayboldugu sanilan aile sirlarini aciga cikarirken buna tanik olan Sehnazin bellegi unutma yetisini kaybeder. Ögrendigi sirlar sadece aile sirlari degildir, Osmanlidan günümüze uzanan toplumsal ve trajik bir kadinlik durumudur. Ekonomi profesörü Sehnaz kadinlarin yüzyillardir süren yok-hayatlarini sorgularken erkeklerin hayattan erken cekildigi kadincil ailesinin var olma sürecini bir akademisyen gözüyle ele alir. Kisisel muhasebesini yaparken toplumsal normlara uymayan otuz yillik askinin zehirli yanlariyla yüzlesir, bu sirada aklinda bir baska kadin, büyük aski E.nin karisi Eysan vardir.

Annemin Uyurgezer Geceleri, bireysel hatiralarin nasil toplumsal hafizaya dönüstügünü güclü bir edebiyat diliyle sorgularken okurlari bu ülkede kadin olmanin düsünmekten kacindigimiz gercegini de düsünmeye zorluyor.