Hicbir zaman gecmemem gereken o sari cizginin ardinda bekliyorum. Hafif bir meltem vurdu yüzüme. Gözlerimi kapadim. Alnimda taradigim yönün aksine düsen saclarim. Uzun kirpiklerim titriyor, duyuyorum. Esinti giderek artti. Beyaz yaka gömlegim bir bayrak gibi dalgalaniyor üzerimde. Basimi hafifce isigin parladigi yöne ceviriyorum. Tünelin ucundan bir umut gibi... Hayir hayir, korkularim gibi büyüyen o parlak isiga kilitleniyor bakislarim...
Gecmeyin diyor, Sari cizgiyi gecmeyin
Hicbir zaman gecilmemesi gereken sari cizgilerin kusattigi yasamin icine hapsettigi
insanin, insanligin hikayesi Benden Cok Uzakta. Bu dünyanin insani olmanin
tekdüzeligiyle, karmasasiyla, agirligiyla karsi karsiya getiriyor okuru. Gösteriyor. Dilsiz, iletisimsiz bir yasamin yeni dilini carpici bir sadelikle sunuyor
Peki, ya sari cizgiyi gecersek