Gül Kurudu, bizim sosyal gercekligimizin romanidir...
Kadinin sadece kentlerde degil kirsal kesimde de nasil da siddete ugradigini ve ne acilar cektigini anlatan cok önemli bir yapit...
Kirsal kesimde görülmeyen, duyulmayan, bilinmeyen kadin da günlük ve toplumsal üretiminin bizzat icindedir hatta lokomotifidir. Hele kirsal yasamin yükünü sirtinda bir baska tasir. Bedeniyle, tirnaklariyla, alin teriyle bu sorumlulugunu son nefesine kadar büyük özveriyle yerine getirir...
Bazen art arda yaptigi dogumlarin birinde sessizce ölüverir, gider Peki, nasil oluyor da en güclü olmasi gereken yerde böylesine ezilir, sömürülür ve siddete ugrar Erkegin cürümekte olan o feodal degerlere simsiki sarilmasinin nedeni ne Cahilligin bunca kutsanmasinin ve dayatilmasinin gerekcesi ne
Iste bu sorularin yanitini veriyor, Gül Kurudu...
Evet, Gül Kurudu, aslinda bir köyde hic kimsenin sormaya hatta düsünmeye cesaret edemedigi sorularin toplami bir roman. Cünkü bu roman Gülkiz adindaki bir kadinin etrafindaki olaylar örgüsünü anlatirken bir köyün icerisinde dönen entrikalarin, o bagnaz iliskilerin, basit kurnazliklarin, kücük cikar pesinde kosan insanlarin öyküsünü de yansitiyor... Yani, evrensel olan bir sorunun bir parcasini tüm ciplakligiyla gözler önüne seriyor.
Gül Kurudu romani ayni zamanda basarili ve okunasi bir roman örnegi...
Yerel dille birlesen tertemiz özgün bir anlatim, soluk soluga okunmayi kiskirtan bir kurgu...
Yazar Sadik Güvencin birikimli ve deneyimli bir kalemle yazdigi bu romanda yer alan estetik ve düsünsel cagrisimlar, bilincinize yeni pencereler acacak...
