1960larin Akademisi, Osmanli Imparatorlugu döneminden beri sanat ve yaraticilik yarisinda en önde kosan cok özel bir kurumdu. Kendinde biraz yaraticilik görenlerin icine kendilerini atmaya calistiklari ve orada rahat nefes alacagina inandigi bir yuvaydi.
Sümer Saldiray, Akademililerin eser vermesini, yasamasini ve soluk almasini saglayan Akademiyi Türkiye ve Istanbulun o yillarina ait gerceklerinden ayirmamayi da gözetiyor. Hassas bir gözlemle, titizlikle ve sasirtici özgün ayrintilari ile önemli bir kayit yapmis oluyor.
Akademi, görülmeyen, tutulamayan ama sürekli var olan yaratici ve sihirli bir yasam ruhunun da adiydi. Yaraticilik atesini hissedenler icin her seydi. Yazar, o sanat dünyasi insanlarinin 50 yillik bir kismini altin bir cerceve icinde toplamis.
