Insani cöle düsüren kadin.
Mecnunu var eden, Keremi kendine yar eden, Ferhata daglari dar eden kadin.
Binlerce siirin isimsiz kahramani, yazilmis tüm destanlarin bas tutani, yoluna güller serilen kadin.
O yüzden astir kadinin adi bizde.
Tezene degerse sazin teline, Mihriban olur kadin bizde. Leyla olur, Zahide olur.
Amma lakin bizde kadin, sevdi diye vurulandir. Kirinin kaniyla temizlendigine inanilandir. O yüzden sahipsiz mezarlardir kadin. Namlu ucunda kendisini göreni düsünendir kadin.
Bilmezler ki kadin yarindir. Yarinimizdir.
Güzeldir kadin. Cünkü o kardestir. Cünkü o yardir.
Kadin namustur, kadin efsundur, kadin gizemdir ve kadin sirdir.
Kimi zaman kirli beyinler kadini bir intikam araci veya savas ganimeti olarak görür; kirletir onlarin ruhlarini, bedenlerini. Oysa güzeldir kadin cünkü o, annedir.
Cünkü onun özünde dünyanin en güzel renkleri, en güzel iklimleri vardir. Kendini hangi tarafta görürse görsün bagislayan, engin yüregi vardir kadinin. Sevgi dolu yüregine dünyalar sigar...
