Bir tarla meselesi yüzünden Savruklarin Hüseyin, Arkbasinda Sari Mehmeti vurdu. Otuz evli köy birbirine girdi. Sasirdilar. Herkes korku icinde candarmalarin gelmesini bekliyordu. Halbuki karakol buraya alti saat uzakta idi; köyden kimse cinayet haberini götürmedikce on bes gün bile ugramazlardi. Bu; köylünün aklina en gec geldi; ondan sonra köyün ihtiyarlari kahvede Hüseyinin babasi Mevlüt Aganin etrafina toplandilar. Sari Mehmetin bir tek ihtiyar anasindan gayri kimsesi yoktu. Onu karsilarina aldilar; davaci olmamasi icin kendisine nasihat etmeye basladilar. Bu sirada ölü disarida, kahvenin bahcesindeki peykede bir hasirin üstünde yatiyordu. Üstüne eski ve pis bir kece örtmüslerdi. Basucunda iki üc sinek dolasiyor, vinliyordu. Biraz ötede, günesten gözlerini kirpistiran bir sürü ufak cocuk, ellerinde boylarindan büyük degneklerle ve hic seslerini cikarmadan bu üstü örtülü ölünün, kecenin alt ucundan firlayan ayaklarina bakiyorlardi.
