Icimizdeki Seytan, Sabahattin Alinin 1940 yilinda yayimladigi bir romandir. Roman, Macide ve Ömer isimli iki önemli karakterin askini icerir. Eserde kisilerin ic konusmalari ve kendileri ile hesaplasmalari yaygin olarak kullanilmis, bu yolla duygu ve hisler cok basarili bir sekilde anlatilmistir. Ömerin sürekli kendini sorgulamasi, olaylara cözüm üretmek istemesi ve basarisiz olmasi göze carpan hususlardandir. Ömer bu sikintilari icindeki seytandan kaynaklandigina kanaat getiriyor. Bu romaninda, Sabahattin Ali toplumsal gündemin kisilikler üzerindeki baskisini ve gücsüz insanin kapana kisilmisligini etkileyici bir bicimde anlatiyor Ögleden evvel saat on birde Kadiköyden Köprüye hareket eden vapurun güvertesinde iki genc yan yana oturmus konusuyorlardi. Deniz tarafinda bulunani sismanca, acik kumral sacli, beyaz yüzlü bir delikanli idi. Baga bir gözlügün altinda daima yari kapali gibi duran ve esya üzerinde agir agir dolasan kahverengi miyop gözlerini vakit vakit arkadasina ve solda, günesin ziyasi altinda uzanan denize ceviriyordu. Düz ve biraz uzunca saclari, arkaya atilmis olan sapkasinin altindan dökülerek sag kasini ve gözkapaginin bir kismini Örtüyordu. Cok cabuk konusuyor ve söz söylerken dudaklari hafifce büzülerek agzi güzel bir sekil aliyordu.