Fabrikanin bacasinin tüttügü ilk gün basladilar can almaya. Dislerine kan degmis kurt sürüsü gibi denize daldilar. Yas almis demediler, kücük demediler, yavrulama zamani demediler. Köstencenin gögü yag kokusuyla doldu. Insanlar ögürerek gezer oldu. Süngüyle vurmak baska ama tüfekle avlanmak dayanilir degildi. O tarraka, o gümbürtü Daglara kactim kac defa. Magaralara girdim. Solucanlarla ciyanlarla gecirdim günlerimi. Ama sabah olup gün dogunca o sesler yine her yani tutuyordu. Deli Ibram Divani, öykücülügümüzün yasayan büyük ismi Ahmet Bükenin romanda da ne kadar mahir oldugunu gösteren, uzun yillar akillarda kalacak, konusulacak bir eser. Ege insaninin dogayla, tarihle, efsanelerle beslenen hayati, cografyamizin kangren olmus adaletsizlik, gelir esitsizligi sorunlariyla harmanlaniyor, bir ada ve deniz hikayesi olarak bicimleniyor. Izmirin de yer yer karakter olarak belirdigi bir dönem romani olan Deli Ibram Divani, deniz edebiyatimizin klasikleri arasina girmeye aday.
