Bu çal¿¿man¿n konusu, öteden beri üzerine çe¿itli yönleriyle say¿s¿z eser kaleme al¿nan Kur¿an dilinin mühim bir veçhesi olan fonetik (sesbilgisel) hususiyetleridir. Bu bälamda, Kur¿an dilinin her bir fonemi bu tezde ayr¿ ayr¿ de¿erlendirilmi¿ ve onlara ait bütün telaffuz, yani seslendirili¿ problemleri gündeme getirilerek konu, hem klasik k¿raat ve tecvîd kaynaklar¿ ve hem de modern dilbilim verileri çerçevesinde takdim edilmi¿tir. Bu arät¿rma, Klasik Arapça veya Kur¿an Arapças¿ olarak adland¿r¿lan köklü Samî diline ait olan hem aslî 29 sesi (harfi) ve hem de bu sesler etraf¿nda gerçekle¿tirilen id¿âm, ihfâ¿, izhâr, iklâb, imâle, teshîl vs. gibi çe¿itli ses olaylar¿n¿ da konu edinmekte ve meseleye sadece eski kaynaklar aç¿s¿ndan de¿il, modern dil ve dilbilim kaynaklar¿ndan da istifade ederek yaklämaktad¿r. Çal¿¿man¿n amac¿; en eski dönemlerden beri ciddi bir mesele olan Kur¿an foneti¿ini, asr¿n gerektirdi¿i modern ölçütler ve dilbilim verileri ¿¿¿¿¿nda yeniden incelemek ve Kur¿an¿¿n seslendirili¿ keyfiyetinin otantik yap¿s¿n¿ ve artikülasyon mekani¿ini, ilmî kriterler çerçevesinde yeniden tespit ederek onun muhafaza edilmesine katk¿da bulunmakt¿r.