In het werk worden de interne en externe belemmeringen onderzocht die de doeltreffendheid van vakbondsacties beperken en negatieve gevolgen hebben voor de situatie van de werknemers. Het belicht ook de beperkingen die voortvloeien uit de strategieën van de werkgevers om het protestpotentieel van de vakbond te vernietigen. Naast deze grenzen, die extern zijn aan de vakbeweging, zijn er verdeeldheden binnen de vakbondsorganisaties. Het werk onderzoekt de percepties en verschillende houdingen van werknemers met betrekking tot hun vakbondsbetrokkenheid in deze context. Er wordt gekeken naar de aanpassingsstrategieën die de werknemers in deze context toepassen en die de spreiding van de beroepsbevolking, die nuttig is voor het verkrijgen van een verbetering van hun arbeidsomstandigheden, nog versterken. Trefwoorden: collectieve actie, Burundi, werknemer, onderhandeling, vakbond, vakbondsvorming.