Siddharthanin, daha sonraki ismiyle Shakyamunyinin dünyevi zevklerden ve zenginliklerden gecip hakikati bulma ugrunda gösterdigi yogun caba ve cektigi onca cileden sonra dünya üzerinde hakikate ulasmaktan baska hicbir gercegin olmadigini anladigi görkemli bir hayat hikayesi.
Bu kücük kitap Fransa ve Avrupayi Budizmle, Siddhartha Buddhayla ve onun ögretileriyle tanistiran ilk metinlerden biridir. Yasadigi dönemi, hayat hikayesini, o zamanlar Hindistanin genel durumunu, ögretilerini, Avrupada daha önce yapilan calismalari gözler önüne serer.
Sevgi, cazibe, düzen, devamlilik kanunlarinin sonsuzluk üzerinde de hakim olduguna, yeni alemlerin ve o arada insanligin yaratilis sirri, parcalanan alemlerden, sönen güneslerden bir kivilcim bulunduguna kanaat etti. O zaman milyonlarca dalgalar tarafindan tam ortaya dogru yol alan bir gemi gibi Buddha da gayeye temas ettigini duydu. Yüksek bir idrak neticesi olarak kendisiyle ve alemlerin ruhuyla; bütün sevgilerin sevgisiyle; hayatlarin hayati arasinda bir nefes, bir birlik; saf, zayif, ucucu bir alev; mesafeleri ortadan kaldiran, zamandan bagimsiz, tam bir saadet icinde bir birlik buldu.
O eski bilgenin de dedigi gibi, siz kurtulus ve huzuru ancak kendinizde arayiniz cünkü insanin hapishanesi kendisinin icindedir.