Erken gelmis bir bahar günü, ormanda yalnizdim, ormanin seslerini dinliyordum. Son üc yildir süregelen cirpinmalarimi, Tanriyi arayisimi, sürekli bir bicimde sevincten umutsuzluga sicrayislarimi düsünüyordum... Birden, ancak Tanriya inandigim siralarda yasadigimi anladim. Sirf onu düsünmekle bile, yasamin sevincli dalgalari kabariyordu benligimde. Cevrede her sey canlaniyor, her sey bir anlam kazaniyordu. Ama Tanriya inanmamaya basladim mi yasam duruveriyordu.

Tolstoy, Itiraflarimdan

Tolstoy, Insan Ne Ile Yasardaki tüm öykülerinde insanin özünde iyilik oldugunu vurgular. Seytan ve melegi temsil eden karakterleri öykülerinde kullanarak, insanin er ya da gec iyiligin pesinden gidebilecegini anlatmak ister.

Tolstoy 1885te yayimlanan bu esere adini veren Insan Ne Ile Yasar adli öyküde, insanlarin özünde iyilik oldugunu ve durum her ne olursa olsun iyilik yapmasi gerektigini anlatir. Peki insanlarin icinde hic mi kötülük yoktur diye bir soru akla geldiginde ise yazarin baska bir öyküsüne göz atmak yeterli olacaktir. Insana Ne Kadar Toprak Lazim hikayesinde de bu sorunun cevabini buluruz.