Bu kitap; büyük kücük herkesin durup kendini sorguya cekerken, aslinda kaliteli iletisim kurmanin ne kadar kolay oldugunu göstermek amaci ile kaleme alinmistir. Farkindaliktan, egitimden ve kültürel iyilesmeden bahsettigimiz su zamanda, bircok cocuga ebeveynleri ya da yakin akrabalari tarafindan ruhsal siddet uygulandigini dikkate almiyoruz. Oysa, ruhsal ya da iletisimsel siddetin neden oldugu duygusal travmanin, fiziksel yaralar kadar cabuk iyilesmedigini fark edemiyoruz. Gelecegin bireyleri, ne yaparsa yapsin, ders vermek ya da disiplin ögretmek icin siddet uygulanmamalidir cünkü cocuklar hayati ebeveynleriyle kurduklari iliskiden ögrenir. Büyükler sabri ve saygiyi unuttugu an, sabirsiz ve saygisiz bir cocugu oldugu icin yakinmaya baslar oysa cocuklarimiz bizim aynadaki aksimizdir, her kim cocuguna bakarsa kendini görür.

Önceligimiz onlarin kölemiz olmadigini, bize emanet edilen birer hazine oldugunu ve zamani gelince degerine deger katarak emaneti teslim edecegimizi unutmamamizdir. Cocuklar gelecegimize yapilan en güzel yatirimdir.