Mamakta iskenceye son.. Mamakta iskenceye son...
O ana kadar hicbir gürültü, hicbir ses Mamaki bu kadar sarsmamisti. O öfkeli, o hincla dolu insanlar öylesine bagiriyorlardi ki, yer gök inliyordu. Bu sesler, o veremli cigerlerden, o soluk yüzlerden cikiyordu ve 12 Eylülden sonra ilk kez, kendileri icin bagiriyorlardi. Insan gibi yasamak icin direnerek ölmek, her gün öldürülmekten, asagilanmaktan daha iyi idi. Askerler, susturmak icin her taraftan bagiriyor, kapilari tekmeliyor, pencerelerin parmakliklarina cikip tutuklularin üzerlerine tükürüyor, ama hicbir sey engel olamiyordu. Her slogan on kez tekrarlaniyordu. Ilki bittikten sonra bu kez, 15. Kogustan bir tutuklu haykirdi. Kahrolsun iskence, yasasin ölüüüüm
Bütün Mamak ayni anda haykirdi Kahrolsun iskence, yasasin ölüüüüüm.. Kahrolsun iskence, yasasin ölüüüüüm..