Üc kisiydiler ayni masada ve otobüs bekliyorlardi. Birbirlerini secemiyorlardi, gözlerinde belirsizligin, renksizligin perdesi vardi. Sararmis yüzler arasinda sisler geziniyordu. Ölgün bir isik vardi gri duvarlari aydinlatan. Yüzlerin yarisi gecenin karanligina yarisi da sari bir isikta kalmisti. Gecenin pusu, sigaranin dumanindan olusan sisler... Salonun havasi les gibiydi ve sigaralarin agir kokusuydu insani bayiltan. Gecenin pusu sigaradan, yoksulluktan ve acligin nefes kokularindan yapilmisti. Üc kisi oturuyordu masada, bunlardan biri kadindi.
