Insanoglu mutlulugu hep hor kullaniyormus. Hep sikayetci hep bikkinmis. Bir gün melekler, mutlulugu saklamaya karar vermisler. Saklayalim, zor bulsunlar; zor bulduklari icin belki kiymetini bilirler, diyerek baslamislar tartismaya, sorun büyükmüs.
Mutlulugu saklamak kolay degilmis cünkü Kimisi Everestin tepesine saklayalim, kimisi Atlas Okyanusunun dibine, demis.
Tac Mahalin kubbesi, Mekkenin sokaklari, Kudüsün yollari, bir hastanenin yeni dogan odasi, dondurma külahi, caminin avlusu, lale bahcesi... Pek cok yer düsünmüsler ama hicbiri yeterince zor gelmemis.
Derken meleklerden biri ICLERINE SAKLAYALIM demis. Kimsenin aklina gelmez icine bakmak, diyerek icimize saklamislar mutlulugu. Iste o gün bugündür mutluluk insanin kendi icinde sakliymis. Dilerim herkes icindeki mutlugu bir an önce bulur...