Fikret onun solgun yüzüne bir öpücük kondurdu. Sen hic merak etme. Ölmek icin degil, düsmani ezmek icin cikiyoruz daglara. Bir gün yanina sag salim döndügümde sana özgürlügü getirecegim...
Aferdita sözünü kesti.
Unutma askim, dedi yesil gözlerinden yanaklarina yaslar süzülürken.
Her tercih bir vazgecistir. Ama vazgecilen hep alacakli kalir
O sögüt agacinin altinda birbirlerine söz vermislerdi kumrular gibi yuva kuracaklarina. Ama Naziler memleketlerini isgal edince gölge düstü mutluluklarina. Vatansiz yasanmazdi ki sevda Bajgora Daglarina dogru yollara düstü Fikret özgürlük ugruna... Kalbinde Aferditasi, aklinda vataniyla...
Incir Kuslari, Piruze gibi cok okunan kitaplarin yazari Sinan Akyüz, yürek yakan son romani Solgun Karanfille aski anlatirken bizi savasla yüzlestiriyor ve soruyor Yasanmisliklari kaybetmek mi daha zor, yoksa hayalleri mi
