Sinoptan Sinop damindan, nefret ediyorum Allahin bana verdigi iki elimin on parmaginin iki tirnagini Sinop Zindaninda cektiler
Sonra... Zindana attilar beni. Kisin en soguk ayinda; ellerim soguktan uyusmus, sular buz tutmus kanim donmus, ellerim kan revan icinde, o parmaklar sanki bana ait degil... Zindan zifiri karanlik, ici betonun tabani islak, inleye inleye bayilmisim, donmusum... Üc gün üc gece sonunda beni zindandan cikartmislar... Gözlerimi actigimda kendimi bir hastane odasinda, yalniz buldum
Hayat dedikleri bu zalim yasam, bazen güldürür, bazen canindan bezdirir insani...
Hayatimin aci ve tatli olaylarini bu kitapta bir araya getirmeye calistim. Tümüyle, yalnizca gercekleri anlattim. Yasadigim hayattan beni nefret ettiren bu fani dünya kimlere mezar olmamis ki bize olmasin Hayatta hic sansi olmayan, yasamaktan bir tat almayan, kücük yasta mahpushane köselerinde izdirapla inleyen kim diye soran olursa eger, iste o benim Ben Sari Mestan.
