Iblisler de kovuldu bu dünyadan.
Devler, periler ve ejderhalar da yok artik.
Bilge padisahlar ve onlarin dünyalar güzeli kizlari, cesur sehzadeler...
Kimsenin masukuna kavusmak icin cileden cileye kosmaya mecali kalmadi. Sokaklar artik geceleri daha aydinlik.
Iblislere saklanabilecekleri gölgelikler, kuytu köseler birakmadik. Onlar da gittiler. Dünyanin tüm devleri karanlik bir gecede ejderhalarin sirtina binerek ayrildilar aramizdan.
Ifritler, periler, büyülü ormanlar, billur irmaklar, Zümrüd-ü Anka...
Yedi iklimin adil padisahlari, soylu dilberler, mertler, cömertler...
Asalet de gitti peslerinden, zarafet, hikmet, kanaat; hepsi, bir adamin gözlerini fezaya dikip Ay üstünde sir yoktur dedigi bir gecede sessizce arzi terk ettiler.
Insanoglunu kendiyle bir basina birakip gittiler de gittiler.
