Sair olmak gercekten cok zor... Haddim de degil... Yillar gectikce farkindalik duygusu ön plana cikiyor, duygusallik daha da ön plana cikiyor...

Amatörce yillarca yazdiklarin bir anda ardi ardina dökülüveriyor...

Cogumuz sair gibi yasamaktayiz aslinda, ancak farkindaligimiz eksik...

Derin bir sohbete girsen gerek siyaset, gerek inanc, gerekse duygusal konulardan söz etsen, bir anda ne rafine duygular, cümleler dökülür insanlarin dilinden...

Hatta, fevkalade ciddi bir yönetim kurulu toplantisinda dahi felsefi sözcüklerin bir anda dökülüverdigine sahit oluyorsun...

Bense bulundugum ortami, eskilerin deyimiyle halet-i ruhiyemi, o an hissettiklerimi yazdim... Yasadiklarimiz, hissettiklerimiz ortak...

Kimi yillar önce dimagimin bir kösesinde kalip simdi cikan, kimi de o an heyecanlandiran ya da duygulandiran bir ortami kelimelerle yansitmaya calistim...

Sairin dedigi gibi, en güzel siirlerimiz henüz yazmadiklarimiz...

Keyifli okumalar dilerim...