Sevgili;
Ben kapinda miskin bir dilenci
Karanlik gözlerinde yolunu kaybetmis bir serseri
Caldim kapini, iste simdi tam yeri
Ister al iceri, istersen gönder geri
Istanbulu askina adadigim günden beri
Sensizlige care aramak vardi Asiyan yollarinda
Ey sevgili
Seslendik sana en üst perdeden
Ekremin karamsarligindan, Fikretin yanginindan
Dahasi sinemizden,
Ne sana vardi sözümüz,
Ne de calabildik bu dünyanin mesut bir gününden
