Yasamim ic imde ufalanirken
Sözlerim zamansiz dagilir sakaklarima
Gün olur külbe-i ahzan perdeleri aralanir
Yoksulluguma iri taneli yagmurlar dökülür
Bereketince
Siirim Hem Varligim Hem Yoklugum
Diye söze baslar yazarimiz; Alev Ersöz Yüksel ve...
devam eder...
Siir, bazen...
Kendi gögünün mavisine küsmektir.
Kanadina yabanci bir sercenin agidi,
Kalemin ucunda aciya hüzne yalnizliga sevdalanmak.
Ayriliklarin tercümani, gidenlere rehber
Yasanacak hikayelerin habercisi, kalanlarin ev sahibidir.
Bir baba cigligi,
Göce gebe ana rahminin sancisi,
Ninni dilinde ögütülmüs bebek kokusu,
Öfkeye umut serpmektir...
Siir, bazen...