Her yazdigim kitap, seninle gecen günlerimin hatira defteri. Ve ben o sayfalara aylardir bakiyorum, seninle beni görüyorum da, bir türlü bizi göremiyorum...
Diyorlar ki, Tanriya bile görmeden seviyoruz, bir insani neden görmeden de sevemeyelim Onca sene yanimdayken kiymet bilip de yanimda kalmani beceremeyen ben, simdi sensiz seni sevmeyi basarabilirim belki. Her gece basini yastigina koydugunda, elin telefona gittiginde ve beni her düsündügünde bil ki senden asla vazgecmedi bu serseri, hala sana asik; hem de ilk günkü gibi.
Ve unutma; gözyaslarim, yazdigim kitaplarin sayfalarinda gizli. Ve sen unutma bu cukur ceneliyi, her daim seni seven, senden baskasini yar bilmeyenini...
Her yazdigim kitap seninle gecen günlerimin hatira defteri, iste bu da onlardan biri.
