20 yillik bir hikaye bu.

Kütüphanemi karistiroyurdum. Hüc gözden ve elden gecirmedigim bir kösesinde, adeta görünmemek icin zulaya saklanmis gibi duran kalin bir dosya ilisti gözüme. Elime aldim. Elle yapilmis karton kapaginda büyücek Seyrani yaziyordu. Ince pelür kagida, daktiloyla inci gibi dizilmis satirlar.


20 yil öncesine gitti zihnim. Birden hatirlarim canlandi. Buruk duygular kapladi icimi. Bu benim ilk kitap calismamdi. Hemsehrim ünlü halk ozani seyrani ve siirlerini iceriyordu. Fakat yayimlanamamisti.

Bu yayimlanamayisin ilginc bir de hikayesi var

Ben eseri bitirdikten sonra gectigimiz yillarda kaybettigimiz can dostum Hasan Ali Kasir, biraz da kendisine tahlim edilen bir görevi yerine getirmek icin Seyranisini hazirhlamaya basladi. Kasirin Seyranisi basildiktan sonra ben kendi eserimi basmaktan vazgectim.

Cok daha büyüklerini hak eden bir dostluk icin, kücük bir jestti bu.