Urfaliydi...
Emekciydi...

Durgundu, sessizdi, gizemliydi, saygiliydi, saygindi; eski caglarda Anadolunun bir kayasina mi yontulmustu yüzü Bakislarinda gözsüz bir heykelin derinligi mi vardi Gözlem gücüne ne diyelim Emekcinin cilesinde yazgisini örerek yükselenlere özgü bilincin sessizligiyle donanmisti.

Edebiyatimizdan bir yildiz kaydi
Bekir Yildiz...

Yildizin yapitlari edebiyatimizin yüzünde gül yapragi gibi acilmis sark cibanidir....

Öyle bir yara ki...
Hem yakisiyor...
Hem izi silinmeyecek.
-Ilhan Selcuk-