Teokrasi siyasi otoritenin, tanrinin temsilcileri olduklarina inanilan yöneticilerin elinde bulundugu siyasi düzen ve din erki olarak tanimlanir. Bu terim daha sade bir anlatimla, dine dayali yönetim bicimi demektir. Eskicag devletlerinin cogunda teokratik yönetimin izlerine rastlanir. Bu devletlerden biri Hititler digeri ise Urartulardir. Hitit ve Urartu Kralliklarinin tarihi hakkinda bilgi sahibi oldugumuz verilerin cok önemli bir kismi dini kaynaklardan ibarettir.
Hitit vesikalarinin yaridan fazlasini dini kaynaklar olusturur. Urartu yazitlari ise tanrilarin anildigi ifadelerle baslar ve yine bu ifadelerle son bulur. Her iki uygarligin krallari, gerek siyasal gerekse askeri faaliyetlerini tanrilarinin hosnutlugunu ve memnuniyetini kazanmak icin gerceklestirmislerdir. Bu durum Hitit ve Urartu Kralliklarinin siyasal yapilarinda dine ne kadar önem verdiklerini gösterir. Böylece her iki kralligin yönetim sistemlerinde din ön plana cikmis ve yönetim sekillerini büyük ölcüde etkilemistir. Eski Anadoludaki ilk siyasi birligi olusturan Hititler, teokratik monarsi adi verilen bir idare sekli ile yönetiliyorlardi.
Güclerini tanrilardan aldigina inanilan krallarin, ölümden sonra tanri olduklarina inaniliyordu. Hitit krallari kurbanlarin eksiksiz yerine getirilmesi, tapinaklarinin bakimi ve din bayramlarin yapilmasi ile birinci derecede sorumluydular. Kutlanmayan bayramlarin tanrilarin gazabina neden olacagina inaniliyordu.
Bir baska Anadolu uygarligi olan Urartularin merkezi otoritesi ise baslangicta olmasa bile, krallik güclendikce gücünü dinden almistir. Urartu krallari da Hititler krallari gibi yaptiklari isleri tanrilari adina icra ediyorlar, onlara kurbanlar sunuyorlar ve tapinaklar insa ediyorlardi. Hatta Urartu krallarinin askeri seferleri zaferle sonuclanmissa, bunun tanrilarin sayesinde elde edildigine inaniliyordu.
