Acemilikten uzak bu ilk kitapla baslayan öykü serüveni, Hepcilingirlerin, hayata ve edebiyata bakisinin temelini koruyarak nasil gelistigini anlamak acisindan cok degerli bir belge niteliginde. Üstelik sadece yazarinin degil, Türk öykücülügünün de aldigi yolu anlamakla ipuclari sunuyor.

Hayata toplumcu gercekci bir acidan bakan bu öyküler, yazarinin kaba bir siyasalliktan uzak, insani anlamayi ve anlatmayi, yasamin kendi icindeki devingenligini yansitmayi amacladigini gösteriyor öncelikle. Ancak, bir kez daha belirtmekte yarar var Kaba bir ögrencilikten alabildigine uzak olan bu öyküler, dogrularin tartisilirligi ilkesine öncelik taniyor; bu nedenle de okura bugün de cagdas bir tat sunabiliyor.

Birdenbire degisti Menekse. Artik kendini gizleyemezdi benden. Karsimdaki, ana Menekseydi. Yalan söyleyemezdi artik. Bana hic bakmiyordu. Gözlerini denizin üstündeki bir noktaya dügümlemis; önüne topladigi bacaklarinin üstünde ellerini simsiki kenetlemisti.